1)انس زن و مرد
نگرش غلط "خلقت زن براي مرد " كه فمينيست ها را به واكنش و عكس العمل وا داشته ، از نظر قرآن كريم مردود است .قرآن ، زن و مرد را براي يكديگر و محتاج به هم معرفي و تفاوت ها را زمينه اي براي بهره مندي از كمالات همديگر توصيف مي كند .
"در آيات قرآن كرريم خداوند بعضي را بر بعضي برتري داد ،باز آن بعض ديگر از جنبه هاي ديگر بر بعضي ديگر برتري دارند ،نتيجه اين مي شود كه هر كدام را مسخر ديگري قرار داد ،اين به ان محتاج و ان به اين محتاج است.هر كدام از ديگري بايد فيض بگيرد.كسي نمي تواند به دليل داشتن قدرت و امكانات استعدادي و غيره ،از ديگران ،تسخير يك جانبه طلب كند،بلكه بايد تسخير و خدمت متقابل باشد تا نظام ،به احسن وجه اداره شود."
يكي ديگر از اشكالات وارد بر فمينيسم فرو كاستن روابط خانوادگي زن و مرد به روابط غريزي و جنسي است،در حالي كه روابط غريزي و جنسي ابتدايي ترين و نازلترين سطح روابط زن و مرد است.

امام صادق (ع) مي فرمايد:
آدم بعد از آگاهي از خلقت حوا از پروردگارش پرسيد:اين كيست كه قرب و نگاه او مايه انس من شده است؟!خداوند فرمود اين حواست.آيا دوست داري كه مايه انس تو باشد و با تو سخن بگويدو پيرو تو باشد؟آدم گفت :آري پروردگار!تازنده ام سپاس تو بر من لازم است؛ آن گاه خداوند فرمود:از من ازدواج بااو را بخواه؛چون صلاحيت همسري تو را جهت تامين علاقه جنسي نيز دارد و خداوند شهوت جنسي را به او عطا نمود...
خداوند گرايش جنسي و شهوت زناشويي را پس از برقراري جريان انس و دوستي بر آدم (ع) القا نمود.
ديگاه فمينيست ها در خصوص اكتسابي بودن زنانگي و اينكه فرآيند جامعه پذيري موجب رفتارها و اعمال خاص زنان شده، ريشه در ديگاه "دوركيم" دارد.وي فطرت را انكار مي كند.حال انكه قرآن كريم انسان را صاحب فطرت لايتغير مي داند.البته در شكل گيري شخصيت انسان مجموعي از عوامل دخيل است.عامل فطرت،عوامل خانوادگي ، محيطي و اجتماعي و به طور كلي تعليم و تربيت.بنابراين آنچه ذاتي زن است بايد در مسير خويش تقويت
شود و ان دسته از عوامل ساختگي كه غلط و نابجاست بايد تصحيح گردد

2)انسان تك ساحتي يا سه ساحتي
براساس جهان بيني اسلامي فرد و جامعه هر دو اصيل و داراي وجود عيني هستند.از يك طرف وجود افراد در جامعه حل نمي شود و استقلال دارد و از طرفي ديگر افراد در جامعه هويت جديد مي يابند.قرآن كريم همان طور كه از فرد با عنوان نامه عمل ، طاعت،عصيان،حيات،مرگ و... سخن مي گويد براي جامعه هم با عنوان "امت" ،سرنوشت مشترك ، نامه عمل مشترك،فهم و شعور،طاعت و عصيان قائل است.
بديهي است اگر فرد يا جامعه وجود عيني و اصيل نداشته باشند ،سرنوشت،فهم و شعور،طاعت و عصيان درمورد آنها معني ندارد.بنابراين قرآن به دو نوع حيات فردي و اجتماعي قائل است.
نكته ي ديگر بحث نقطه مشترك هردو ایدئولوژی(سوسيال و ليبرال)است؛زيرا در نتيجه نزاع اصالت فرد يا اجتماع خانواده حذف مي شود.آنان در تعريف خانواده مي نويسند:"يك واحد اجتماعي متشكل از افراد متعادل كه تعهداتي را انجام مي دهند ؛مسئوليت مي پذيرند؛از يكديگر مراقبت مي كنند؛ جامعه پذير مي شوند؛ ارزش هاي فرهنگي و ديني را منتقل مي كنند و با يكديگر در منابع سهيم هستند."
در چنين نگرشي با رويكردي "جامع"و "نظام مند" منفعت و مصلحت فرد و جامعه لحاظ مي شود و در خانواده هم دغدغه منفعت و صلاح ديد زن ،مرد و فرزندان وجود دارد.
3)توازن حقوق و تكاليف ،حقوق و اخلاق
چه در اجتماع و چه در روابط خانوادگي ،دستورالعمل الهي بر توازن حقوق و تكاليف است.درحالي كه آن چه امروزدرروابط زن و مرد درفرهنگ سكولار حاكم است،حق خواهي يك طرفه است و اين برخواسته از همان نگرش انسان محوري است.كه دائما بر حقوق انسان بدون لحاظ تكاليف وي تاكيد مي كند.
همچنين آنچه حاكم بر اجتماع و ضامن بقاي ان است،"حاكميت عدالت"است،در حالي كه آنچه خانواده را مستحكم مي كند و متضمن بقاي ان است عشق و عاطفه است.بنابراين قوانين حقوقي كف روابط خانوادگي است نه سقف آن.به همين دليل هم در اسلام ضمن تعيين دقيق مرزهاي حقوقي زن و مرد جهت جلوگيري از سوء استفاده و ظلم؛براي تلطيف روابط و ايجاد يكدلي و صميميت حجم عظيمي از دستورالعمل هاي تشويقي به حيطه اخلاق خانوادگي اختصاص يافته است.
مجله ضیافت اندیشه
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: