ردّيه هاى علما
و دانشمندان سنى بر منكرين مهدى منتظر يا تكذيب كنندگان احاديث پيرامون
آن حضرت
1ـ ابراز
الوهم المكنون من كلام ابن خلدون ،
ابوالفيض سيد احمدبن محمد بن صديق
غمارى ، شافعى ، ازهرى ، مغربى ، ( درگذشته1380 )
چاپ مطبعه ترقى دمشق 1347 ،
2ـ ابراز الوهم من كلام ابن حزم ،
احمدبن صديق غمارى مؤلف قبل ، چاپ 1347
مطبعه ترقى دمشق ،
3ـ الاحتجاج
بالاثر على من انكر المهدى المنتظر ،
شيخ حمّود بن عبداللّه تويجرى ،
از اساتيد دانشگاه اسلامى مدينه ، در رد بر شيخ ابن محمود قاضى قطر در
دو جلد ، چاپ جلد اول 1394 و جلد دوم 1396 در رياض ،
4ـ الى مشيخة
الازهر ،
شيخ عبداللّه سبيتى عراقى در رد بر
« المهدوية فى الاسلام » سعد محمد حسن ، چ 1375 هـ دارالحديث
بغداد ،
5ـ تحديق
النظر فى أخبار الامام المنتظر ،
شيخ محمد عبدالعزيز بن مانع
( 1385 ) پيرامون اثباث احاديث حضرت مهدى ، و در ردّ گفته هاى
ابن خلدون ،
6ـ الجزم ، لفصل ابن حزم ،
در ردّ ابن حزم است كه بخشى از كتاب
« الفصل فى الملل و الاهوا و النحل » او در تخطئه و تكذيب احاديث مهدى
منتظر ميباشد ، و شيخ كاظم حلى ( متولد حوالى 1300 ) آن را در
دوجلد ضخيم تنظيم و چاپ نمود . ]الذريعه 5/104[ ،
7ـ الرد على
من كذّب بالاحاديث الصحيحة الواردة فى المهدى ،
عبدالمحسن العباد ، استاد دانشگاه اسلامى
مدينه و عضو هيئت تدريسى آن ، چاپ مجله دانشگاه شماره 45 ص 297 ــ 328 و
شماره 46 ص 361 ــ 383 ،
اين مقاله يا رساله كه بيانگر
محققانه ترين بحث حديثى و تاريخى پيرامون مهدويت و قيام مهدى منتظر است در رد
بر كتاب « لامهدى ينتظر بعد الرسول » شيخ ابن محمود قطرى است و در
اصالت مهدويت و قيام مصلح جهانى خلاصه شده ، هرچند در امر ولادت حضرت و موضوع
حسينى بودن آن بزرگوار مخالف با شيعه و بر خلاف نظر اعترافى بيش از يكصد نفر از
علماى سنى مى باشد كه اعتراف به هر دو موضوع نموده اند ، و اين
جانب را در اين زمينه با او خاطره اى است كه در كتاب « شناخت
امام » آورده ام و در اينجا مجال ذكرش نيست ،
8ــ مع
الدكتور احمد امين فى حديث المهدى و المهدويه ،
محمد امين زين الدين چاپ مطبعه دارالنشر نجف
اشرف 1371 هـ 1951م ،
9ــ المهدى
واحمد امين ،
محمد على زهيرى نجفى ، چاپ اول 1370هـ
1950 م نجف اشرف ،
اين كتاب هم در رد كتاب نامبرده احمد امين
مصرى است ،
10ـ نقد
الحديث بين الاجتهاد و التقليد
سيد محمد رضا حسينى در رد بر على حسين سائح
ليبى ، چاپ دوم قم ، 1417هـ ،
11ـ الوهم
المكنون فى الردّ على ابن خلدون ،
ابوالعباس بن عبدالمؤمن ، مغربى ،
12ــ هدى
الغافلين الى الدين المبين ،
سيد مهدى صالح كشوان قزوينى ،
اين كتاب در پاسخ به شبهات ابن حزم
پيرامون مهدويت حضرت مهدى خلاصه شده و بسال 1335 از تاليف آن فراغت جسته ،
]كتابنامه
حضرت مهدى( ع ) آقاى مهدى پور 2/778[
اكنون مى گوييم: فرموده هاى پيامبر
اكرم ( ص ) در رابطه با موضوع نخستين مطرح كننده بودن امر مهدويت در
اسلام و عنايت و اهميتى را كه پيرامون مسئله امامت ارائه داد در دو بخش خلاصه
مى گردد:
بخش اول: ايراد حديث « من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة
جاهليه » و فرازهاى مشابه بود كه با مطرح كردن آن مرگ هر مسلمان
بدون شناخت « امام زمان » زمانش را تهديد و محكوم به مرگ جاهلى
فرمود ، و بطور كلى و قاطعانه امر امام شناسى را سرنوشت سازترين مسائل
اسلامى اعلام كرد.
بخش دوم آن: معرفى امامان بعد از خود بود كه
از جمله مهدى منتظر محمد بن الحسن العسكرى را ( با تمام مشخصات نسبى و
خانوادگى و شكل و شمايل و ديگر ويژه گى هاى محلى و تاريخى و رخدادهاى
مربوطه به دوران امامتش ) به عنوان آخرين خليفه و امام برحق و يگانه مصلح جهانى
بودن معرفى و اعلام فرمود.
بر اين اساس با توجه به مقاله پرفسور
. . . كه در انكار احاديث پيرامون مهدى منتظر و سرنخ گرفتن عقيده به او
از يهود ونصارى خلاصه شده ، فهرستوار مى پردازيم به ذكر مسائل مربوط به
اصالت اسلامى امر مهدى منتظر از ديدگاه اهل تسنن كه پرفسور هم خود سنى و ناگزير از
پذيرفتن مصادر مربوطه و تن دادن به اعترافات كتبى صدهانفر از علماى سنى و اساتيد و
دانشمندان اين فرقه مى باشد.
مهدى فقيه ايمانى
.........................................
.............................................
...............................................
........................................
..............................................
.................................
نظرات شما عزیزان:
|