2 ــ ابن
ابى ثلج ، ابوبكر ، محمّد بن احمد بن بغدادى ( 238 ـ 322 )
از بزرگان محدثان و مؤلف « تاريخ الأئمة » كه به عنوان « مواليد
الأئمة » به پيوست « الفصول العشرة فى الغيبة ـ شيخ مفيد ـ »
و « نوادر راوندى » به سال 1370 هجرى در نجف به چاپ رسيده; و در اين
كتاب انتساب حضرت مهدى( ع ) به امام عسكرى و ولادت آن بزرگوار را صريحاً
اعتراف نموده است.
3 ــ
ابوالعباس ، احمد بن ابراهيم بن على كندى ، شاگرد ابن جرير
طبرى ، استاد حافظ ابونعيم اصفهانى ، مقيم مكه ، و راوى كتاب
« مواليد الأئمة ».
4 ــ
ابوعلى ، احمد بن محمد بن على عمادى نسوى ، راوى كتاب « مواليد
الأئمة » ابن ابى ثلج به سال 350 از كندى سابق الذكر.
5 ــ
ابومسعود ، احمد بن محمد
بن عبدالعزيزبن شاذان بجلى ، نويسنده و قارى رساله
« مواليد الأئمة » بر ابومنصور شيرازى.
6 ــ
ابومنصور ، عبدالرحيم بن محمد بن احمد بن شرابى شيرازى كه رساله مذبور را از
ابى مسعود شنيده و نوشته است.
7 ــ
ابومحمد ، اسد بن احمد ثقفى كه رساله « مواليد الأئمة » را از
ابومنصور گرفته است.
8 ــ
ابوماجد ، محمد بن حامد بن عبدالمنعم بن عزيز بن واعظ كه رساله فوق الذكر را
به نقل از ثقفى نامبرده ضبط كرده است.
9 ــ
ابوعبداللّه ، محمد بن عبدالواحد بن فاخر قرشى كه اين رساله را از ابوماجد
شنيده و نقل كرده است.
10 ــ محب
الدين ، ابوعبداللّه ، محمد بن محمود بن حسن نجار
بغدادى( 643 ) كه شاگرد ابن جوزى ، مدرس مدرسه
« مستنصريه » بغداد ، و مؤلف
« ذيل تاريخ بغدادـ شامل40جلد ـ » بوده و محتواى رسـاله
« مواليد الأئمة » را از مشايخ سـه گانه پيشين ( ابومحمد
ثقفى ، ابوماجد ، ابوعبداللّه فاخر قرشى ) شنيده و ضبط نموده است.
11 ــ نسب
شناس مشهور ، ابونصر ، سهل بن عبداللّه بخارى زيدى
( بعد 341 ) در « سرُّ السلسة العلويَّـة » پيرامون نام
امام حسن عسكرى ( ع ) چاپ نجف.
12 ــ مورخ
شهير على بن حسين مسعودى( 346 ) در « مروج الذهب » جلد
8 ،چاپ ليدنـ به ضميمه ترجمه فرانسوى ـص40.
13 ــ
خوارزمى ، محمد بن احمد بن يوسف كاتب( 387 ) در « مفاتيح
العلوم » ، چاپ ليدن سنه 1895 ، ص32 ـ 33.
14 ــ حافظ
ابوالفتح ، محمد بن احمد بن ابى الفوارس بغدادى ( 388 ـ 412 )
در « اربعين » خود شماره 4 به نقل« كشف الاستار »
محدّث نورى ص 29 چاپ اول.
15 ــ جعفر
بن محمد بن المعتز مستغفرى سمرقندى ( 432 ) در « دلائل النبوة و
المعجزات » ( بنــا به نقل شيخـانى در « الصراط
السوى » ).
16 ــ
ابوبكر ، احمد بن حسين بيهقى خسروجردى شافعى ( 458 ) در « شعب
الايمان » چاپ دائرة المعارف هند.
17 ــ مؤلف
« مجمل التواريخ و القصص » فارسى ، ( تأليف سال
520 ) ، ص 458 چاپ تهران.
18 ــ احمد
بن ابى الحسن نامقى جــامى( 536 ) به نقل
« ينابيع المودة » ضمن احوال امير مؤمنان ، باب 87 ص 566.
19 ــ
ابن خشاب ، أبومحمد ، عبداللّه بن احمد
بغدادى ( 567 ) در « تاريخ مواليدالائمة
و . . . »([2] [4] ) به نقل
« كشف الأستار » و« أعيان الشيعه ».
20 ــ اخطب
خوارزم ، موفق بن احمد حنفى( 484 ـ 568 ) در « مقتل
امام حسين » ( كه بعضى با مناقب اميرالمؤمنين از همان نويسنده اشتباه كرده اند )
ج 1 ص 94 ، 96 ضمن دو روايت و به نقل « ينابيع المودة » ص 492 چاپ
اسلامبول سنة 1301 و « كشف الاستار » علامه نورى.
21 ــ يحيى
بن سلامت خصكفى شافعى ( 568 ) به نقل مؤلفان « تذكرة الخواص »
ص 360 چاپ نجف و « ينابيع المودة » باب 87 ص569 بعنوان بعض شافعيه.
22 ــ
ابن ازرق ، عبداللّه بن محمد بن فارقى ( 590 ) در
« تاريخ ميا فارقين » به نقل « وفيات الاعيان » ( ج 3
ص316 ، شماره مسلسل534 ).
23 ــ خليفه
عباسى ، الناصرلدين اللّه ، احمد بن مستضيىء ( 622 ) روى درب
مُنبَّت كارى صفه سرداب سامراء كه به دستور او تهيه و نصب گرديده.
24 ــ شهاب
الدين ، ياقوت بن عبداللّه حموى رومى بغدادى ( 626 ) در
« معجم البلدان » ( ج 3 ص 173 ) پيرامون كلمه
« سامراء ».
25 ــ شيخ
فريد الدين عطار ، محمد بن ابراهيم نيشابورى همدانى ( 627 ) در
ديوانش به نام « مظهر الصفات » به نقل « ينابيع المودة »
باب87.
26 ــ
ابن اثير جزرى ، عزالدين على بن محمد شيبانى موصلى
( 555 ـ 630 ) در « الكامل » ذيل سنه 260.
27 ــ شيخ
محى الدين محمد بن على معروف به ابن عربى طائى اندلسى ( 638 ) به
نقل شعرانى ــ در « اليواقيت و الجواهر » مبحث 65 ــ از باب
366 « فتوحات مكيه » او كه متأسفانه در چاپهاى متعدد مصر از روى خيانت
اين مطلب ساقط شده.
نيز حمزاوى
در « مشارق الانوار » و صبان در « اسعاف الراغبـين » اين مطلب
را از محى الدين نقل كرده اند.
28 ــ شيخ
سعد الدين ، محمد بن مؤيد حمويه ، معروف به سعد الدين حموى
( 650 ) در رساله « مهدى منتظر » به نقل جامى در « مرآة
الاسرار ».
29 ــ شيخ
كمال الدين محمد بن طلحه شافعى نصيبى ( 582 ـ652 ) در « مطالب
السئول فى مناقب آل الرسول » باب 12 و نيز در « الدر المنظم »
كه بخشى از آن در باب 68 « ينابيع المودة » ( ص 493 ـ 494 )
درج و به چاپ رسيده است([3] [5] ).
30 ــ
شمس الدين ، يوسف بن قزاوغلى ، سبط ابى الفرج بن جوزى
( 654 ) در « تذكرة خواص الامة ـ فصل ويژه حضرت
مهدى ـ » كه در تهران و نجف به چاپ رسيده است.
31 ــ حافظ
ابوعبداللّه محمد بن يوسف گنجى شافعى( 658 ) در « كفاية
الطالب » ـ پيرو نام امام عسكرى( ع ) ـ و در
« البيان فى أخبار صاحب الزمان » ـ باب 25 ـ كه مكرر در ايران
و نجف و بيروت چاپ شده است.
32ــ
جلال الدين بلخى رومى( 672 ) در « مثنوى » ، ضمن
قصيده « اى سرور مردان على مستان سلامت مى كنند ».
] « ينابيع الموده » ،باب 87 [
33 ــ
صدرالدين قونوى از بزرگان عرفا و فلاسفه( 673 ) در قصيده
« رائيه » خود به نقل « كشف الاستار » محدث نورى شماره
مسلسل 31.
34 ــ
ابن خلكان ( 681 ) در « وفيات الاعيان » ج 1 ص 571 چاپ
بولاق مصر ، و در چاپ ديگر ج 3 ص 316 شماره 534.
35 ــ
عزيزالدين ، عبدالعزيز بن محمد نسفى صوفى( 686 ) در رساله خود به
نقل « ينابيع المودة » پايان باب 87.
و او غير از
عزيزالدين عمر بن محمد بن احمد نسفى مؤلف « عقايد النسفيه » و در گذشته
538 است كه مؤلفان « كشف الاستار » و « منتخب الاثر » با
يكديگر اشتباه نموده اند ، و مؤلف « دانشمندان عامه و مهدى
موعود » تاريخ فوتش را 616 نگاشته است.
36 ــ حكيم
اديب ، عامر بن بصرى نزيل سواين روم ( 696 ) در
« تائيه » خود كه ـ به نقل « معجم المؤلفين »
5/54 ـ بنام « ذات الانوار » با مقدمه عبدالقادر مغربى و به اعانت
ماسينيون به چاپ رسيده ، و علامه نورى در صفحه 55 « كشف الاستار »
اين بخش از اشعار او را ذكر نموده است.
37 ــ مورخ
نامى ، حمداللّه بن ابى بكر مستوفى قزوينى ( 730 ) در
« تاريخ گزيده فارسى » ص 206 ـ 207 چاپ 1339 تهران.
38 ــ شيخ
الاسلام ابراهيم بن محمد بن مؤيد جوينى حموئى شافعى
( 644 ـ 732 ) در « فرائد السمطين » ج 2 ص 337 چاپ
بيروت.
39 ــ مورخ
شهير ، ابوالفداء ، عمادالدين اسماعيل بن على ، حاكم حماة از بلاد
سوريه( 732 ) در « المختصر فى اخبار البشر » ذيل سنه 254 ج 2
ص45.
40 ــ
كمال الدين عبدالرزاق بن احمد كاشانى صوفى ( 730 يا 735 ) در
« تحفة الاخوان فى خصايص الفتيان » به نقل سعيد نفيسى در « سر چشمه
تصوف در ايران » ص216.
41 ــ عارف
شهير علاءالدوله سمنانى ، احمد بن محمد شافعى
( 659 ـ 736 ) به نقل خواجه پارسا در « فصل الخطاب
پيرامون ذكر ابدال و اقطاب » كه مورد عقيده متصوفه اهل سنت است.
42 ــ مورخ
شهير ، شمس الدين محمد ذهبى ( 673 ـ 748 ) كه اصلش
تركمانى و در دمشق اقامت گزيده ، در تاريخ « دول الاسلام » ج 1 ص
158 ذيل سنه 260; نيز در « العبر فى خبر من غبر » ج 2 ص 20 ذيل حوادث
سنه 260.
43 ــ
ابنوردى ، زين الدين عمر بن مظفر بن ابى الفوارس
( 691 ـ 749 ) در « تتمة المختصر » معروف به تاريخ ابنوردى ،
چاپ مصر ج 1 ص 318 ذيل حوادث سنه 254 پيرامون وفات امام هادى( ع ).
44 ــ شيخ
شمس الدين محمد بن يوسف زرندى حنفى انصارى ( 693 ـ 747 يا 748 يا 750 )
در « معراج الوصـول الى معرفة فضيلة آل الرسول » كه عكس نسخه خطى آن از
كتابخانه ناصريه لكهنو در مكتبه اينجانب موجود است.
45 ــ صلاح
الدين صفدى خليل بن ايبك ( 764 ) مؤلف « الوافى بالوفيات » و
« شرح لامية العجم » و « شرح الدائرة » به نقل « ينابيع
المودة » باب 86.
46 ــ حافظ
محدث ، عبداللّه بن محمد مطيرى مدنى شافعى نقشبندى ( 765 ) در
« الرياض الزاهرة فى فضل آل بيت النبى و عترته الطاهره » به نقل
« كشف الاستار » علامه نورى ، ص 93 و 215 ـ 216 چاپ
قديم.
47 ــ مورخ
شهير ، عبداللّه بن على يافعى يمنى شافعى ( 700ــ768 ) در
« مرآة الجنان » ج 2 ص172 ذيل حوادث سنه 260.
48 ــ سيد
على بن شهاب بن محمد همدانى مقيم هند ( 714 ـ 786 ) در
« مودة القربى » و « اهـل العباء » كه نسخه عكسـى آن از
كتابخانه ناصريه هند نزد اينجانب موجود است ، و متن كامل آن ضمن باب 56
« ينابيع المودّة » ص 288 ـ 317 چاپ نجف مندرج است.
49 ــ
ابووليد ، محب الدين ، محمّد بن شحنه حلبى حنفى
( 749 ـ 815 ) در « روضة المناظر فى اخبار الاوائل و
الاواخر » ـ كه مختصر « تاريخ ابوالفداء » است و در حاشيه
« مروج الذهب » به سال 1303 در مصر به چاپ رسيده است ـ ج 1 ص 294.
50 ــ عارف
شهير و مورخ نامى ، محمد بن محمد بن محمود بخارى معروف به خواجه پارسا حنفى
نقشبندى ( 822 ) در « فصل الخطاب » كه نسخه اش در
كتابخانه مجلس و فتوكپى آن نزد اينجانب موجود مى باشد; و گويا در هند به چاپ
رسيده است; و بخش ويژه ائمه اثناعشر آن مندرج در باب 65 « ينابيع
المودة » مى باشد.
51 ــ مورخ
شهير ، احمد بن جلال الدين محمد فصيح خوافى
( 777 ـ 845 ) در « مجمل فصيحى » چاپ مشهد سنه
1341 ، ج 1 ص 231 ، ضمن رويدادهاى 255.
52 ــ شهاب
الدين بن شمس الدين بن عمر هندى ، معروف به ملك العلماء زاولى دولت آبادى
( 849 ) در « هداية السعداء فى مناقب السادات » به نقل
« كشف الاستار » علامه نورى ص 73 و « البرهان » علامه
سيد محسن عاملى شامى چاپ دمشق.
53 ــ خواجه
أفضل الدين بن صدرالدين تركه خجندى اصفهانى( 850 ) در « تنقيح
الادلة و العلل » ترجمه « مللو نحل » شهرستانى ، ص 18 و 183 و
187.
54 ــ
ابن صباغ ، نورالدين ، على بن محمد مالكى ( 734ـ855 ) در
« الفصول المهمة فى معرفة الائمه » ضمن فصل ويژه حضرت
مهدى( ع ) ، ص 274 چاپ غرى.
55 ــ شيخ
عبدالرحمن بسطامى ( 858 ) در « درة المعارف » به نقل
« ينابيع المودة » باب 84.
56 ــ
ابوالمعالى ، سراج الدين ، محمد بن عبداللّه حسينى رفاعى مخزومى بغدادى
( 793 ـ 885 ) در « صحاح الاخبار فى نسب السادة الفاطمية
الاخيار » ص 143 ، چاپ 1306 مصر.
57 ــ
نورالدين ، عبدالرحمن بن احمد بن قوام الدين دشتى
جامى حنفى شاعر( 898 ) صاحب « شرح كافيه » در
« شواهد النبوة » كه در لكهنو و بمبئى در 44 صفحه بچاپ رسيده است و
فتوكپى نسخه خطى مجلس شوراى اسلامى نزد اينجانب موجود است.
58 ــ محمد
بن داود نسيمى منزلاوى صوفى ( 901 ) به نقل قندوزى در « ينابيع
المودة » باب 86 ص 566 چاپ نجف.
59 ــ مورخ
نامى ، ميرخواند ، محمد بن خاوند شاه ( 903 ) در « روضة
الصفا » ج 3 ص 59 ـ 62 فصل ويژه حضرت مهدى( ع ) ،
كه در كتابخانه مسجد اعظم قم موجود مى باشد.
60 ــ قاضى
فضل بن روزبهان خنجى شيرازى ( درگذشته بعد 909 ) كه از سرسخت ترين
مخالفان شيعه بوده ، در قصيده خود كه شامل سلام بر يك يك انوار مقدسه چهارده
معصوم است و در مسأله پنجم از بخش سوم « ابطال الباطل » آنرا ذكر
نموده ، و نگارنده عين آن را در مقدمه « الامام المهدى عند اهل
السنة » بخش مخطوطات آورده است.
61 ــ
ملاحسين بن على كاشفى بيهقى سبزوارى هروى( 910 ) در « روضة
الشهداء » فصل هشتم چاپهاى دهلى و غيره.
62 ــ قاضى
حسين بن معين الدين ميبدى يزدى حكيم ( 911 ) ـ از شاگردان ملا
جلال الدين دوانى ـ در شرح ديوان منسوب به اميرمؤمنان على( ع ) ص
123 و ص 371 چاپ تهران.
63 ــ فيلسوف
شهير جلال الدين محمد بن اسعد صديقى دوانى شافعى ( 907 يا 918
يا 928 ) در « نور الهداية فى اثبات الولاية » كه بار اول ضميمه
« خصايص » ابن بطريق بسال 1211 قمرى ، و بعداً به سال 1375 در
تهران بچاپ رسيده است.
64 ــ
ابوالحسن ، على بن محمد شاذلى ( 857ـ939 ) بنا به نقل شعرانى در
« اليواقيت و الجواهر » باب 56.
65 ــ مورخ
نامى ، خواند مير ( 942 ) ، سبط ميرخواند مؤلف « روضة
الصفا » در تاريخ « حبيب السّير » ج 2 ص 100 ـ 113.
66 ــ
شمس الدين محمد بن طولون دمشقى حنفى ( 953 ) در « الأئمة إثنى
عشر » ص 117 چاپ دارالصادر بيروت.
67 ــ شيخ
حسن عراقى ( بعد 958 ) مدفون بالاى كوم الريش در مصر ، به نقل
شعرانى در « اليواقيت و الجواهر » مبحث 60 و در « لواقح
الانوار » چاپ 1374 مصر ج 2 ص 139 ، ملاقات و اجتماع او را با حضرت
مهدى( ع ) ذكر نموده است.
68 ــ شيخ
على خواص ، استاد عارف شهير شيخ عبدالوهاب شعرانى ( بعد 958 )
به نقل شاگردش « لواقح الانوار » ج 2 ص150 و « اليواقيت و
الجواهر » مبحث 65.
69 ــ
تقى الدين ابن ابى منصور ( تاريخ فوت او بدست نيامد )
شعرانى در « اليواقيت و الجواهر » آغاز باب 65 از كتاب
« عقيده » او نقل كرده است.
70 ــ مورخ
شهير ، قاضى حسين بن محمد ديار بكرى ( 966 ) در « تاريخ
الخميس » ج 2 ص 343 پيرامون حوادث 260 و رويدادهاىـ ايام معتمد عباسى.
71 ــ عارف
شهير ، شيخ عبدالوهاب بن احمد شعرانى شافعى
( 898 ـ 973 ) در « اليواقيت و الجواهر » مبحث 65.
72 ــ شهاب
الدين ، شيخ الاسلام ، احمد بن حجر هيثمى شافعى
( 909 ـ 974 ) در « صواعق المحرقة » ص 100 و 124
چاپ 1313 هجرى مصر ،
73 ــ سيد
جمال الدين ، عطاء اللّه بن سيد غياث الدين فضل اللّه شيرازى نيشابورى
( 1000 ) در « روضة الاحباب » فارسى ، چاپ 1297 لكهنو و
1310 هند ، در فصل ويژه حضرت مهدى( ع ).
74 ــ محدث
شهير ، ملاعلى بن سلطان هروى قارى ( 1014 ) در « المرقاة فى
شرح المشكاة » كه بخش ويژه حضرت مهدى( ع ) از آن در جلد دوم
« الامام المهدى عند اهل السنة » به چاپ رسيده است.
75 ــ مورخ
شهير و فاضل ، ابى العباس ، احمد بن يوسف بن احمد دمشقى قرمانى
( 939 ـ 1019 ) در تاريخ « اخبار الدول و آثار
الاول » ص 117 ، ضمن باب ويژه خلفاء و ائمه.
76 ــ امام
ربانى ، احمد بن عبدالاحد فاروقى سرهندى نقشبندى حنفى
( 971 ـ 1031 ) ، كه از بزرگان صوفيه هند بوده ، و
از وى به مجدِّد هزاره دوم تعبير كرده اند ، در « مكتوبات » ج
3 مكتوب آخر.
77 ــ عارف
شهير ، عبدالرحمن چشتى بن عبدالرسول بن قاسم بن عباسى علوى صوفى
( بعد 1045 ) در « مرآة الاسرار » ، فارسى ،
شامل شرح حال مشايخ صوفيه ( كه نسخه آن در كتابخانه آصفيه لكهنو به شماره 167
و كتاب 1309 موجود است ، و نسخه ديگرى از آن در كتابخانه مجلس تهران موجود
مى باشد ) و شاه ولى اللّه دهلوى نيز در كتاب « الانتباه فى سلاسل
اولياء اللّه و اساتيد و ارثى رسول اللّه » از آن نقل كرده است.
78 ــ عارف
شهير ، بديع الزمان قطب مدار ، كسى كه عبد الرحمن صوفى كتاب « مرآة
الاسرار » را به خاطر او نوشت و او معاصر وى بود ، و از اعلام نيمه اول
سده يازدهم به شمار مى رود; و به نقل « كشف الاستار » علامه
نورى ، ص 51 تحت شماره 27 ، عبدالرحمن داستان ديدار او را با آن حضرت در
كتاب نامبرده آورده است.
79 ــ
ابوالمجد ، عبدالحق بن سيف الدين دهلوى بخارى حنفى
( 959 ـ 1052 ) در رساله ويژه مناقب ائمه و احوال آنها به نقل
« كشف الاستار » تحت شماره 12.
80 ــ مورخ
شهير ، عبدالحى بن احمد ، معروف به ابن عماد دمشقى حنبلى
( 1032 ـ 1089 ) در « شذرات الذهب » ضمن حوادث 260
هجرى ، ص142 ، چاپ 1350.
81 ــ شيخ
محمود بن محمد شيخانى قادرى ( بعد 1094 ) در « الصراط السوى
فى مناقب آل النبى( ص ) » .
82 ــ
عبدالملك بن حسين بن عبدالملك بن عصامى مكى ( 1049 ـ 1111 )
در كتاب « سمط النجوم العوالى » ج 4 ص 137 ـ پيرامون نام حضرت امام
حسن عسكرى( ع ) ـ و ص 138.
83 ــ ميرزا
محمد خان بن رستم بدخشى ( 1122 ) در « مفتاح النجا فى مناقب آل
العبا » ص 181 ، مخطوط كتابخانه آيت اللّه مرعشى قم. ] ملحقات احقاق الحق 13/95 [
84 ــ سيد
عباس بن على مكى ( بعد 1148 ) در « نزهة الجليس » ج 2
ص 128 ، چاپ قاهره.
85 ــ شيخ
عبداللّه بن محمد شبراوى شافعى مصرى ( 1172 ) ، شيخ جامع
ازهر ، در « الاتحاف بحب الاشراف » ص 68 ـ 69 ، چاپ
قاهره.
86 ــ احمد
بن على بن عمر ، شهاب الدين ، ابوالنجاح منينى حنفى دمشقى
( 1089 ـ 1173 ) در كتاب « فتح المنان » در شرح
منظومه « الفوز و الامان » شيخ بهائى ، ص 3 ، چاپ قاهره;
متن اين كتاب
در « الامام المهدى عند اهل السنة » عيناً به چاپ رسيده است.
87 ــ شاه
ولى اللّه ، احمد بن عبدالرحيم فاروقى دهلوى حنفى
( 1110 ـ 1176 ) در « المسلسلات » معروف به
« الفضل المبين » قضيه ملاقات بلاذرى با آن حضرت را آورده ، و با
سكوت موجب رضا از اظهار نظر خوددارى كرده است.
نيز
( به نقل « كشف الاستار » شماره 26 ) در « الانتباه فى
سلاسل اولياء اللّه » در اين زمينه شرح مفصّلى از جامى آورده است.
88 ــ شيخ
سراج الدين ، عثمان دده عثمانى ( 1200 ) در « تاريخ الاسلام و
الرجال » ص 370 ، نسخه مخطوط كتابخانه آيت اللّه مرعشى. ] ملحقات
احقاق الحق 13/92 [
89 ــ شيخ
محمد بن على صبان مصرى شافعى ( 1206 ) در « اسعاف
الراغبين فى سيرة المصطفىوفضائل اهل بيته الطاهرين »([4] [6] ) ذكر نموده
است.
90 ــ مولوى
على اكبر بن اسداللّه مودودى ( 1210 ) از مشاهير علماى هند و متعصبين سر
سخت عليه شيعه در « مكاشفات » ـ كه حواشى بر « نفحات
الانس » جامى است ـ ( ج 7 ، ص327 ) پيرامون شرح حال على
بن سهل اصفهانى و بحث از عصمت انبياء و امام مهدى موعود.
91 ــ مولوى
محمد مبين هندى لكهنوى ( 1220 ) در « وسيلة النجاة » چاپ گلشن
فيض ، ص 316.
92 ــ شيخ
عبدالعزيز بن شاه ولى اللّه دهلوى
( 1159 ـ 1239 ) ، مؤلف « تحفة اثناعشرية »
بنا به نقل « استقصاء الافهام » ص 119 در « النزهة »
روايت ابن عقله ، مربوط به ملاقات بلاذرى را از « فضل
المبين » پدر خود نقل كرده ، و اين خود گواه بر عقيده او به حيات حضرت
مهدى( ع ) مى باشد.
93 ــ خالد
بن احمد بن حسين ، ابوالبهاء ، ضياءالدين نقشبندى شهرزورى
( 1190 ـ 1242 ) از بزرگان صوفيه ، در « ديوان
فارسى » خود به نقل « مجمع الفصحاء » رضا قلى هدايت ،
ج 2 ، ص 11 ، چاپ 1329.
94 ــ
رشيدالدين دهلوى هندى ( 1243 ) در « ايضاح لطافة المقال »
بنقل « الامام الثانى عشر » علامه عبقانى ، ص 47 ، چاپ
نجف.
95 ــ نسب
شناس شهير ، ابوالفوز ، محمد امين سويدى بغدادى ( 1246 ) در
« سبائك الذهب فى معرفة قبائل العرب » ص 87 در خط عسكرى ذكر نموده
است.
96 ــ قاضى
جواد بن ابراهيم بن محمد ساباط هجرى بصرى حنفى ( 12501188 ) ، كه
نخست مسيحى بود و از آن پس گرايش به اسلام پيدا كرد ، در « البراهين
الساباطيه فيما يستقيم به دعائم الملة المحمدية » چاپ عراق ، به نقل
« كشف الاستار ».
97 ــ شيخ
عبدالكريم يمانى ( قبل 1291 ) ضمن اشعاريكه پيرامون حضرت
مهدى( ع ) سروده و در « ينابيع المودة » عيناً آنها را آورده
است.
98 ــ محدث
عاليقدر ، سليمان بن ابراهيم قندوزى حنفى معروف به خواجه كلان
( 1220 ـ 1294 ) در « ينابيع المودة » آخر باب 56 و
آخر باب 79 ، كه بارها در تركيه ، هند ، عراق ، ايران ،
و در هفتمين بار به سال 1384 در نجف به چاپ رسيده است.
99 ــ شيخ
حسن عـدوى حمزاوى شافعى مصرى ( 1303 ) در « مشارق الانوار فى فوز
اهل الاعتبار » ص 153 ، چاپ مصر.
100 ــ
عبدالهادى بن رضوان بن محمد بن الابيارى ( 1305 ) در « جالية
الكدر » ـ شرح منظومه سبزوارى ـ ص 207 چاپ مصر.
.................................
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
